maandag 31 juli 2006

Hoe het hier is...part deux

Ik ben sinds gisteren de trotse bezitster van een potlood dat “potlood”* heet en een ultraroze puntenslijper! Dat u het even weet!

Verder zijn het hier nog steeds vreemde tijden in en om Huize Poelekie. Het is alsof de kosmos besloten heeft dat rust roest en dat daarom maar alles op de kop moet. Rustig ademhalen en obstakels stuk voor stuk verwijderen werkt in dit soort situaties altijd het beste…

Over kop gesproken: de volle holte problematiek beperkt zich op dit moment tot mijn neus, maar ik denk dat ik morgen toch maar een fijn bezoekje aan de huisarts ga brengen. Onze grote dokterbezoeker Rood gaat er echter met de dag beter uitzien, dus er is goede hoop dat zijn suikerwaarden de eerstvolgende keer “goed” zijn (voor de dierenartsen onder ons: hij zat de laatste keer op 15).

Kortom: hier in (en om) Huize Poelekie houden we de moed erin! :-)


* Dat staat er namelijk op! Echt waar! Echt HEMA!

dinsdag 18 juli 2006

Live vanuit Huize Poelekie: Hoe het hier is...

Het zijn rare tijden hier in Huize Poelekie:

* Rood ziet eruit/gedraagt zich als een supergezonde kater die zich dapper staande houdt tijdens een hittegolf, maar heeft wel een zorgwekkende suikerwaarde van 24 (zou rond 6-8 moeten zijn)...

* Les-Mioux heeft het stikheet, maar is desondanks mekkervrij en zeer goed te genieten.

* Poelekie de Vries sukkelt nog steeds met haar sinussen en moet uit het zwembad blijven totdat het over is...ja, met dit weer!!!

En hoe is het met u?

donderdag 13 juli 2006

Diploma C!

Yesss! Ik ben zo blij, zo blij, zo blij!!! :-)

*Danst heftig het huis door en zwaait met kleurig in plastic verpakt A4-tje en brult: "Ik ben de gaafste van de heeele wereld! Ik heb mijn C-diploma! Woohoo!"

De katten volgen het zwiepende papiertje, kijken wat minzaam en denken: "Ah, dat is weer zo'n gekleurd papiertje waarmee ze altijd zo blij is! Gezellig!"*

woensdag 12 juli 2006

Al het fijne komt in 3en!

Vanochtend werd ik wakkergedeurbeld door de postbode die mijn langverwachte pakje van BPAL afleverde. Helemaal fijn geurend bedacht ik, dat het doosje perfect was voor de verzending van een serie wuppies die ik smartlap beloofd heb.

Vervolgens kreeg ik eindelijk goed nieuws met betrekking tot wat leuke toekomstplandingies, details daarover volgen zodra het helemaal in kannen en kruiken is, maar blij ben ik wel.

Toen ik daarna de brievenbus leegde, had ik twee poststukken: 1 brief waar in stond dat ik een eenmalige financiële tegemoetkoming zou ontvangen én 1 fijne folder van vitalizee... Oftewel: Sneeuwkamer, here I come! ;-)

dinsdag 11 juli 2006

Lijden met het Parool

Klik voor groter:



Ik zeg verder maar helemaal niks...

zaterdag 8 juli 2006

Soms heb je zo’n week…

…dat bij je tandarts blijkt dat je electrische tandenborstel leeg is... (gelukkig had ik ook een gewone meegenomen)
…dat je een vervanger hebt in plaats van je eigen chiropractor, die na een fijne kraaksessie zegt: “That was a great adjustment!”, waardoor je zowaar een trots en blij gevoel krijgt! (terwijl ik daar toch echt niets anders doe dan op een tafel liggen)
…dat je mag proefzwemmen voor je C diploma! (en daarna spontaan weer last krijgt van je sluimerende voorhoofdsholteontsteking met als gevolg dat je ergere bolle ogen hebt dan een niet nader te noemen iemand)
…dat je er door je kat aan herinnerd moet worden dat het tijd is voor zijn insuline (geen idee wat ik aan het doen was, niets belangrijks in ieder geval)
…dat je aan een mooie bruine hond vraagt hoe zijn Hongaars is (hey, ’t was een Vizsla, dus zo’n rare vraag was het niet!)

Kortom, het was gewoon zo’n week!

zondag 2 juli 2006

Lol met suikerspinners*

Ik heb een rare afwijking: zodra ik iets afschuwelijk verdrietig vind, ga ik stomme liedjes zingen.

Zo ontstond hier op dag twee van de Rood-crisis “Het Grote Diabeteslied”, wat toch een week of twee een tophit geweest is in Huize Poelekie:

“Mijn kat heeft diabetes, hiep hoera!
Daarom moet hij insuline, hiep hoera!
’t Is d’rop of d’onder,
een prik in zijn donder,
mijn kat heeft diabetes, hiep hoera!”

Grappig genoeg heb ik een kat die dit soort ongein stimuleert: Kattenfluisteraar T. en ik ontdekten dat voeden het soepelst ging als erbij gezongen werd! “Het Grote Diabeteslied” vonden we daarvoor toch iets te dramatisch en bovendien niet kloppend: hij moest happen, die prik in zijn donder was het probleem niet.

We bedachten op dezelfde melodie de topsong “Als je een Poes bent en je weet het zeg: “Hap hap!””. Die sloeg enorm aan en op een gegeven moment we kregen het zelfs voor elkaar het zingen/voeden zo te timen dat hij “hap hap” deed op het juiste moment! Dat maakte het voor alle partijen een stuk draaglijker, hoewel ik moet toegeven dat Rood het zich allemaal rustig liet aanleunen.

We zijn nu een maand verder en voeden is gelukkig niet meer nodig: Rood eet met smaak, het enige wat ik nog moet doen is hem tweemaal daags een insulineprik geven. En mezelf bedwingen om “hiep hoera” te zeggen na de zin “Mijn kat heeft diabetes”.



*Suikerspinner: geweldige benaming voor kat met diabetes die gebruikt wordt op het SuikerKattenForum .

Blog Design by Get Polished